Vooruit starend bedenk ik me over de tijd die voorbij is gegaan
Ik was op een parallelle lijn met de realiteit
Terwijl ik zweefde op jouw woorden
Woorden die uniek voor me waren
Nooit gedacht dat ik zo zwak kon zijn
Sterkte neemt af met het moment
Jouw vertelsels konden me even verlammen
Zodat sterkte en zwakte van geen belang waren
Elke minuut zonder je doet pijn,
maar in je aanwezigheid staan
doet me alleen maar denken
aan de leugens die me verteld zijn
Ik verlang nog steeds naar je
Al ben ik maar aan’t hopen op een onwerkelijkheid…
skip to main |
skip to sidebar
Friendship-Love-Life
