De stilte

Zwijgend luister ik naar de stilte
Elke dag, keer op keer
Gehoorzaam ik zijn stem
Dat mij leid naar de drukte
Waar ik steeds hetzelfde meemaak
Wetend wat er gebeurt
Voelt het onverwachts aan

Zwijgend luister ik naar de stilte
Elke dag, keer op keer
Kom ik als een bang meisje terug
Ineen gedoken kruip ik weg
En weer ik me van geluid
Nietsvermoedend hoor ik lawaai
Terwijl ik alleen zit met de stilte

Zwijgend luister ik naar de stilte
Elke dag, keer op keer
Erger ik me aan zijn stem

Muren

In al die tijd heb ik muren gebouwd
Rondom mij
Muren om mij te beschermen
Muren om mij te verwarmen
Muren om mij af te bakenen
Ik heb ze laten afbreken
Om te helpen
Om te steunen
Om er voor je te zijn
Nu zie ik in
Dat het puin van de muren
Mij alleen maar hebben laten struikelen
Teleurgesteld
Probeer ik mijn muren terug te herstellen
Maar het is verloren moeite om aan
Een zodanige puzzel van stenen te beginnen
Ooit zullenmijn muren er terug staan
Terwijl het zijn stevigheid heeft verloren.

Vaarwel

Gebroken als glasscherven
Smeek ik je terug
Vermoeid en verloren
van machteloosheid
Het lot heeft geëist
Het lot heeft gekregen
Ik zal er zijn
Wanneer de toekomst
Dat uitwijst
Maar tot nu toe
Zeg ik:
‘Vaarwel’

Ooit

Een traan vol verwarring
Wordt weggeveegd
Elk compliment
Laat me even zweven
Maar duwt me
door tegenspraak
van mezelf
steeds dieper de grond in
Ooit kom ik te boven
Ooit zal ik er staan
Maar laat me nu even walgen
Van m’n spiegelbeeld in mijn tranen

mijn hoofd tegen mijn hart

Mijn hart wil niet praten
Mijn hoofd wil niet zwijgen
Mijn hart luistert aandachtig
Naar mijn hoofd.
Terwijl mijn hoofd
Mijn hart geen blik gunt.

xDaisy

Schaakmat

Zo klein als een loper
Zo weinig macht
Één weg, één richting als optie
De laagste stand
Weinig verwachtingen
Maar wanneer
Het geconfronteerd wordt
Met de koning
Zet deze simpelweg:
‘schaakmat’.

xDaisy